ولآغوز

حدود دو - سه قرن پیش قومی در کنار دریاچه ای که الآن در منطقه به نام «دریاوره» معروف است زندگی می کردند. نام محلی که این قوم در آنجا زندگی می کردند «دریاسَر» بود  که به گفته ی برخی ها طی سالیانی به نام «دِیسَر» نیز شناخته می شد.

البته نکته ای لازم به گفتن است که این در یاجه قبلاً بسیار بزرگ بوده و دریاچه امروزی حاصل خشک شدن تدریجی این دریاچه در طول سالیان می باشدکه به همین خاطر به نام «دریاوره» یعنی «بچه دریا» یا «دریا چه کوچک» مشهور است.

این قوم به خاطر طغیان های فصلی و سیل هایی که هر ساله باعث از بین رفتن خانه ها ،زمین های کشاورزی و باغ های آنان می شد،از این محل اقدام به کوچ کرده و به شش کیلومتر دور تر از دریاچه رفتند که محل کنونی این روستا می باشد.زمانیکه این قوم به آنجا رسیدند شاهد منطقه ای سر سبز و پر از درختان گردو شدند و به خاطر نبودن صاحبی برای این درختان آنجا را «وِلآغوز» یعنی «درختان گردوی آزاد» نامیدند،که این نام همان طور که در آغاز گفتم با تغییر حرف «وِل» به «وَل» به وجود آمد.

امید وارم توضیحات کامل و مفید بوده باشد.

در مطلب بعدی در باره ی در یاچه بیشتر توضیح خواهم داد.

دارم امید عاطفتی از جانب دوست                       کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






برچسب‌ها:

تاريخ : سه شنبه 8 مرداد 1392برچسب:ول,آغوز,ولآغوز,زبان تبری باستان,گردو,دریاوره,دریاسر,دیسر,دریاچه کوچک,, | 15:32 | نویسنده : محمد صادق یعقوبی |
.: Weblog Themes By BlackSkin :.