با درود به شما

با پایان فصل پاییز و آغاز فصل سرد زمستان، فصلی نو در زندگی اهالی ولآغوز یا بهتر است بگویم در زندگی مازنی ها آغاز میشود،به طوری که با پایان پاییز زیبا همه در تکاپویند تا تخم های شالی های خود را که در پایان بهار سال آینده آن را نشا خواهند کرد بکارند و با نگهداری از آنها ،تخمها را برای نشا شدن در زمین های شالیزاری آماده سازند.

در ولآغوز اهالی از روزهای پایان پاییز این کار را آغاز می کنند و تخمهای شالی ها را در یک تکه زمین میکارند،این کار نیاز به پیش بینی بسیار سختی دارد که چه مقدار تخم برای زمینی که سال آینده شالی در آن نشا می شود نیاز است ،و این درایت رت تمامی کشاورزهای سخت کوش مازنی دارند.

برخی تخمها را در تکه ای از همان زمینی که قرار است در آن نشا شوند میکارند و برخی دیگر تکه زمینی در کنار خانه خود آماده میسازند و در آن تخمها را میکارند.

به این تکه زمینی که در آن تخمها کاشته می شونددر زبان ما «تیمجار» یا «Timejar» می گویند.

در پایان یک خسته نباشید به زبان مازنی به اندازه بسیار کمی خستگی این زحمت کشان را می کاهد:

«ته خسته تنه بلاره»                 «Te Khaste Tane Belare»