با درود به شما گرامیان

یه چند مدتی میشه که نوشته ای در وبلاگ نگذاشتم .

امروز تصمیم گرفتم تا برای شما عزیزان آماده شدن اهالی روستا برای کاشت برنج را توضیح بدم و بگویم که کشاورزان زحمت کش روستا هم گام با اهالی روستاهای کل استان مازندران در حال آماده سازی زمین های خود برای کشت برنج هستند.

البته باید گفت که در برخی نقاط استان کشاورزان خیلی پیش تر نشا را در زمین های خود آغاز کرده اند و خیلی ها نیز نشا را تمام کرده اند و منتظر به بار نشستن محصول خود هستند،که این فاصله زمانی بین کاشت شالی در مازندران هم به خاطر آب وهوا و هم به خاطر نحوه کاشت شالی در مناطق مختلف است،که منظور از نحوه کاشت آن است که برخی دو بار زمین های خود را زیر کشت می برند و دو بار از آن محصول برداشت می کنند.به همین خاطر حداقل یک ماه زودتر دست به کار می شوند.

اما در ولآغوز کشاورزان از اوایل اردیبهشت دست به کار می شوند و زمین های خود را برای کشت شالی آماده می سازند.

عکسی که در زیر مشاهده می کنید،یک کشاورز را نشان می دهد که در حال شخم زدن زمین با تیلر است تا زمین را برای کاشت یک محصول خوب آماده کند.لازم به گفتن است که امروزه با پیشرفت تکنولوژی کشاورزان از ماشین ها برای کشاورزی خود استفاده می کنند اما در سالیان نه چندان دور با حیواناتی مانند:«گاو» زمین های خود را شخم می زدند.یا در برخی مناطق حتی با دست خالی و با بیل اقدام به شخم زدن زمین خود می کردند.

با سپاس از همه ی شما گرامیان

کشاورزی در حال شخم زدن زمین خود

آماده کردن زمین های شالیزاری برای نشا

درود و گرامی باد پیشاپیش برای نوروز باستانی

در این نوشته تصمیم بر این دارم تا چهارشنبه سوری را در ولآغوز برای شما عزیزان توصیف کنم و کارهایی را که در این روز و شب قبل از آن انجام می دهند برای شما باز گو کنم.

در شروع باید بگویم که این روز در ولآغوز«چهارشنبه سوری»است نه «چهارشنبه سوزی»

شب قبل از روز چهارشنبه سوری افراد روستا سعی بر این دارند تا در یک قسمت از محل که یک فضای باز مانند زمین فوتبال روستا به شمار می رود دور هم جمع شوند و با برپایی آتش و پریدن از روی آن و گفتن این جمله «زردی من از تو سرخی تو از من» شب چهارشنبه سوری خود را به پایان می رسانند و هیچ خبری از این کارها که مواد منفجره و ... باشد نیست.

اما روز چهارشنبه سوری که باز هم مراسم خاص خود را دارد،چون در این روز اهالی یک رسم دیرینه ای دارند که در تمامی مازندران مرسوم است و آن،این است که در این روز به پختن یک نوع آش که در آن از یک نوع سبزی صحرایی به نام «گزنه» استفاده می شود می پردازند.

خلاصه در این روز اهالی هیچ صدمه ای به خود و خانواده خود نمی زنند و حتی در پرپایی آتش هم زیاده روی نمی کنند و در این روز به پیشواز نوروز می روند.

سپاس از نگاهتان

نظر یادتون نره

با درود فراوان

در این نوشته تصمیم دارم چند تن از هنرمندان بسیار خوب روستای ولاغوز را برای شما معرفی کنم.

در آغاز «قاسم بابایی» که چند آهنگ از وی را در نوشته قبل میتوانید دانلود کنید؛

وی در نواختن ساز های «گیتار» و «سنتور» مهارت خواصی دارد.

دوم «علی (خانعلی) بابایی» برادر قاسم که او نیز در نواختن سازهای «نی» و «تار» (سه تار یا همان تار سنتی) مهارت دارد.

سوم «حسن یعقوبی» که او هم نوازنده قهار تار سنتی است و در کنار آن شنیدن صدای این هنرمند خالی از لطف نیست یا بهتر است بگویم صدای این هنرمند شنیدنی تر از صدای ساز اوست.

البته برخی از هنرمندان را در خاطر ندارم و در نوشته های بعدی تلاش میکنم آنها را نیز معرفی کنم.

در پایان باید نام خودم(محمد صادق یعقوبی)را بیاورم که نمیتوانم خود را یک هنرمند حرفه ای معرفی کنم.من هم در نواختن«فلوت» ، «سنتور» ، «ویالن» و برخی ساز های دیگر مهارت دارم و تعریف از خود نباشد به گفته ی خیلی ها صدای خوبی را هم دارم که خود این سخن را قبول ندارم.

در نوشته های بعد تلاش میکنم از هر یک از هنرمندانی را که نام بردم حداقل چند اهنگ برای دانلود شما گرامیان قرار بدهم.

با سپاس بسیار

با درود به شما عزیزان

از امروز تصمیم گرفتم هر چند مدت از یک هنرمند از روستای ولآغوز یک یا چند آهنگ در وبلاگ قرار بدم و امروز از هنرمند بسیار خوب ولآغوز یعنی «قاسم بابایی» چهار قطعه آهنگ نواخته شده با ساز زیبای سنتور را برای دانلود شما عزیزان قرار دادم.امیدوارم خوشتان بیاید،البته از کیفیت پایین آهنگ ها شرمسارم در آینده اهنگ هایی با کیفیت بالاتری برای دانلود قرار خواهم داد.

برای دانلود آهنگ ها روی هر کدام که میخواهید کلیک کرده و در پنجره جدید باز شده روی گزینه Download بعد پایان شمارش کلیک کنید و سپس آهنگ را در رایانه خود ذخیره کنید.

با سپاس فراوان

دانلود آهنگ های قاسم بابایی در ادامه مطلب

این هم یک شعر خوب برای عزیزانی که اهل شعر هستند؛

روز مرگم، هر که شیون کند از دور و برم دور کنید
همه را مســــت و خراب از مــــی انــــگور کنیـــــد

... مزد غـسـال مرا سیــــر شــــرابــــــش بدهید
مست مست از همه جا حـــال خرابش بدهید

بر مزارم مــگــذاریــد بـیـــاید واعــــــظ
پـیــر میخانه بخواند غــزلــی از حــــافـــظ

جای تلقــیـن به بالای سرم دف بـــزنیـــد
شاهدی رقص کند جمله شما کـــف بزنید

روز مرگــم وسط سینه من چـــاک زنیـد
اندرون دل مــن یک قـلمه تـاک زنـیـــــــد

روی قــبـــرم بنویـسیــد وفــــادار برفـــت
آن جگر سوخته خسته از این دار برفــــت

وحشی بافقی

 روحش شاد و یادش گرامی

با درود

در این نوشته تصمیم گرفتم یک مقدار از ولآغوز دور شوم و نوشته هایی دیگر که درباره ی ولآغوز نیست را برای شما عزیزان قرار بدهم.البته زین پس از این نوشته ها در این وبلاگ بیشتر خواهید خواند.

چند روز پیش در یک کتابی که نامش را نمی گویم نوشته ای را خواندم که عقل از سرم پرید و البته به ایرانی بودن خودم افتخار کردم،و آن نوشته چیزی نبود جز اینکه در ادامه مطلب قرار دارد...

فراوهر    Faravahar

با درود به شما

با پایان فصل پاییز و آغاز فصل سرد زمستان، فصلی نو در زندگی اهالی ولآغوز یا بهتر است بگویم در زندگی مازنی ها آغاز میشود،به طوری که با پایان پاییز زیبا همه در تکاپویند تا تخم های شالی های خود را که در پایان بهار سال آینده آن را نشا خواهند کرد بکارند و با نگهداری از آنها ،تخمها را برای نشا شدن در زمین های شالیزاری آماده سازند.

در ولآغوز اهالی از روزهای پایان پاییز این کار را آغاز می کنند و تخمهای شالی ها را در یک تکه زمین میکارند،این کار نیاز به پیش بینی بسیار سختی دارد که چه مقدار تخم برای زمینی که سال آینده شالی در آن نشا می شود نیاز است ،و این درایت رت تمامی کشاورزهای سخت کوش مازنی دارند.

برخی تخمها را در تکه ای از همان زمینی که قرار است در آن نشا شوند میکارند و برخی دیگر تکه زمینی در کنار خانه خود آماده میسازند و در آن تخمها را میکارند.

به این تکه زمینی که در آن تخمها کاشته می شونددر زبان ما «تیمجار» یا «Timejar» می گویند.

در پایان یک خسته نباشید به زبان مازنی به اندازه بسیار کمی خستگی این زحمت کشان را می کاهد:

«ته خسته تنه بلاره»                 «Te Khaste Tane Belare»

با درود به شما بزرگوارن

مازندران استانی سر سبز و پر از روزی های فراوان است که شاهکار آفریدگاری یکتا را نشانگر است.در این سرزمین انواع گیاهان قابل کشت است وبرخی از گیاهان نیز خودرو است که معروف به گیاهان صحرایی اند.از امروز تصمیم گرفتم در مطالب جداگانه ای انواع استفاده از این گیاهان در پزشکی سنتی در ولآغوز را برای شما عزیزان بیان کنم.

برای شروع از گیاه(گل گاو زبان)نام میبرم.

از این گیاه دو نوع وجود دارد که در مازندران و ولآغوز از نوع ایرانی آن به اندازه ی بسیار زیادی یافت می شود و در ولآغوز هر ساله از اواسط بهار این گیاه به صورت خود رو در کوهپایه ها می روید و مردم از همان آغازین روزهای رویش این گیاه به دشت ها می روند و از این گیاه مفید ودارویی میچینند.

در ادامه مطلب در مورد خواص این گیاه نوشته قرار دادم.

نوع ایرنی

نوع خارجی

چیدن گل گاو زبان در ولآغوز

با درود به شما گرامیان

پیش از همه چیز فرا رسیدن این عید بزرگ شما شیعیان دوستدار علی (ع) ،«عید سعید غدیر خم» را خجسته گویم و آرزوی سرافرازی در پیش گاه آن حضرت را برای شما آرزومندم.

در این مطلب گوشه ای از ارادت اهالی ولآغوز را به افراد "سید" روستا خواهید فهمید.

با فرا رسیدن این عید بزرگ همه خوش حال وشادان در انتظار فرا رسیدن آن روز هستند تا با رفتن به خانه افراد سید روستا هم عید را خجسته گفته باشند وهم یک عیدی از فرد سید دریافت کنند .

اما این عید نه تنها مخصوص سیدها بلکه متعلق به همه ی شیعیان است ،پس فقط عید دیدنی مخصوص افراد  سید نیست بلکه همه ی اهالی چه آنهایی که به طور دائمی چه آنهایی که به صورت مهاجرت در روستا زندگی می کنند در تلاشند تا در این روز به روستا بیایند وبا دید و بازدید از یکدیگر سنت پیغمبر خاتم را انجام داده باشند.

اگر خدایی ناکرده بین دو فرد یا دو خانواده یا دو خاندان از پیش اختلافی باشد ،در این روز با میانجگری ریش سفیدهای روستا تلاش برای بهبود رابطه دو فرد یا... انجام می شود.تا باشد که به امید خدای بزرگ دیگر هیچ اختلافی بین هیچ افرادی نباشد .

با سپاس از شما گرامیان

نظر یادتون نره

عمریست علی را با سر شکسته اش شناختیم ،غافل از آنکه علی برای عدالت آمده بود نه شکسته شدن،

تازه می فهمم شمشیر غفلت ما شکننده تر بود نه شمشیر ابن ملجم.